Vier
drukke jongetjes
Meer energie
Het valt op dat in elke hogere groep op de basisschool vier jongetjes zitten die niet lijken te passen in het systeem. Ze zijn druk, beweeglijk, hebben moeite met stilzitten en luisteren niet altijd even goed naar de opdrachten van de leerkracht. Deze jongens springen eruit in de klas en lijken moeite te hebben met de regels en verwachtingen die worden gesteld. Deze jongetjes kunnen bijvoorbeeld meer energie hebben, moeite hebben met stilzitten, snel afgeleid zijn of moeite hebben met het verwerken van informatie. Het is vaak niet dat ze expres niet willen luisteren of zich niet willen gedragen, maar eerder dat ze niet in staat zijn om te voldoen aan de normen die worden gesteld.
Uitdaging
Een uitdaging voor de leerkrachten en de rest van de groep. Klasgenoten klagen, leerkrachten mopperen omdat de jongens stil moeten zitten, er niet doorheen mogen praten en moeten doen wat er van hen verwacht wordt. De jongens vragen veel aandacht en energie en lijken soms niet te passen binnen het gestructureerde en rustige klaslokaal. De leerkrachten proberen met allerlei strategieën en technieken deze jongens te helpen en te begeleiden, maar het lijkt soms een onmogelijke opgave. Er wordt gewerkt met stickerkaarten, beloningen, straffen, oudergesprekken, externe hulp, interne hulp. De groep wordt neergezet als moeilijke groep. Zelfs zo erg dat iedereen in de wandelgangen praat over deze moeilijke groep. Wat doet dit met het kind? Wat voor eigenwaarde hou je hieraan over?
Systeem
Passen deze jongens in het systeem? Moeten zij zich wel voegen naar de regels en verwachtingen die door de school worden gesteld? Is het niet juist goed als zij zichzelf kunnen zijn en zich kunnen ontwikkelen op hun eigen manier?
Kritisch
Aan alle leerkrachten de vraag om het onderwijssysteem kritisch onder de loep te nemen en te kijken naar manieren waarop we deze jongens kunnen helpen en ondersteunen.
Laten we niet vergeten dat juist deze jongens misschien wel een unieke bijdrage kunnen leveren aan de klas en de samenleving. Laten we kijken naar hun kwaliteiten en mogelijkheden en hen de ruimte geven om zichzelf te zijn. Zij kunnen ons leren dat diversiteit en anders-zijn juist waardevolle eigenschappen zijn. Laten we deze jongens omarmen en ondersteunen in plaats van hen te dwingen om zich aan te passen. Laten we samen zoeken naar manieren waarop we deze jongens kunnen helpen en hen de kans geven om te groeien en te bloeien, want uiteindelijk verdienen zij het om net zoveel kansen te krijgen als ieder ander kind.
Druk van bovenaf
En hoe kan het dat deze jongetjes zich op een speciaal onderwijs school soms veel beter gedragen? Zijn we in het reguliere systeem te veel bezig met rennen van vak naar vak en leerdoel naar leerdoel. Waarbij je de tijd mist om gesprekken te voeren, sociaal emotioneel kinderen te ondersteunen, waarbij er geen ruimte is om te ontsnappen aan de druk die er vanaf boven opgelegd wordt.
Deze blogpost is er niet om alle jongetjes naar Mango te krijgen. Integendeel, ik denk dat Mango een plek mag worden voor kinderen die voelen dat het onderwijs mag veranderen. Dat het tijd is voor iets prachtigs, iets nieuws. Voor meisjes en jongens, voor leerlingen die nu makkelijk meekomen in het huidige onderwijs en voor leerlingen die het lastiger vinden.
Deze blog is er om de huidige leerkrachten aan het denken te zetten. Dat wat we doen, trekken, duwen, motiveren, straffen, belonen, gesprekken met ouders, hulpverleners en collega’s nodig is. Maar dat er misschien ergens anders wel een oplossing ligt.
Als je naar de zee wilt, kun je zoeken in Nijmegen, maar daar ligt de zee niet. Dan zul je toch echt naar het westen moeten rijden. Soms heb ik het idee dat we in de onderwijswereld blijven hangen in het zoeken naar iets op de verkeerde plek. Het is tijd om te vinden wat we zoeken.