Workshop zien zonder ogen

Mindfold bril

Naast de natuurspeeltuin in Brakkenstein staat een prachtig gebouwtje waar we zaterdagmiddag met acht mensen bij elkaar kwamen om de Waarnemingstraining ‘Zien zonder ogen’ van Anke Weber Smit te volgen. Veel deelnemers hadden wel eens van zien zonder ogen gehoord via de film ‘Superhuman: The Invisible made Visible’ of via een eerdere workshop. We waren er bijna allemaal van overtuigd dat het mogelijk was om door de Mindfold bril te kijken; een zwart plastic masker, voorzien van een zachte schuimrubber laag aan de zijkanten. Dit schuimrubber zorgt ervoor dat de ogen open kunnen terwijl ze toch duisternis ervaren. Onze hersenen zijn getraind om niks te zien wanneer je een masker op doet. Wanneer je je ogen open kan doen (en in het begin nog niks ziet), zetten we onze hersens wel aan om iets te kunnen gaan zien.

Waarneming

Met een gezellige sfeer tussen de deelnemers, een kopje thee of koffie en de heerlijke warmte van de houtkachel vertelde Anke ons over onze waarneming, onze programmering en anekdotes over haar ervaringen/cursussen of mede-zien zonder ogen- collega’s.

Oefenen

Het -zien zonder ogen- is maar een klein deel. Wat we eigenlijk leerden is dat we open mogen staan voor wat er allemaal mogelijk is. De oefeningen die we deden waren ook eerst zonder masker. 

Met de ogen dicht oefenden we voorspellen of een papier rood of geel was. Deelnemers ervaarden rood als zwaarder, geel als lichter, terwijl het toch allemaal uit hetzelfde pak papier afkomstig was. Ook was rood ribbeliger en geel gladder. Anke vertelde dat de kleuren allemaal een andere frequentie hebben. Wij kunnen het daarom benoemen als geel of rood. 

Andere oefeningen waren er ook op gericht om onze waarneming uit te breiden, onder welk bekertje ligt het balletje. De eerste keer deed de groep het best goed, toen waren we nog onbevangen en deden onze gedachten nog niet mee. De rondes erna waren lastiger.

Vertrouwen

Hersenen kunnen alle waarnemingen blokkeren. De simpelste woorden en gedachten zoals ‘misschien lukt het’, maar ook ‘ik kan het niet’, of ‘lastig dit’ belemmeren de waarneming. Daarom is het zien zonder ogen alleen mogelijk in een vertrouwde omgeving waar er steun en kracht doorstraalt. Anke gaf ons dat, dit hielp!

Wat is er nog meer mogelijk?

De volgende dag gingen we verder oefenen met het gele en rode papier, we hadden ons masker vaker op en ik zag sterretjes. Om een voorstelling te maken van de ervaring, stel je je voor dat je door een gebreide trui heen kijkt. Door de kleine gaatjes zie je het licht. Ik werd emotioneel van deze ervaring. Als dìt mogelijk is en we kunnen door een masker heen kijken, wat is er dan nog meer mogelijk ?!

Mijn dochters vroegen thuis: ‘kan je dan ook horen zonder oren?, of ruiken zonder neus?’. Voor de doven en blinde mensen natuurlijk super interessant!

Ze kon zelfs lezen met de bril op!

Over mijn dochters gesproken, maandag na de cursus pakte onze jongste dochter van 9 jaar de bril, deed hem op en warempel: na twee minuten kon ze zien! Echt!

Ze kon er zelfs mee lezen. Voor haar was het eigenlijk niet eens zo vreemd. Onze andere dochter had nog even wat vertrouwen van mij nodig en na 5 minuten kon zij ook zien. Onze dochters zagen ook een vlek waar licht uitkwam, focusten daarop en zagen toen daarnaast een gaatje. Het is niet meteen het hele gezichtsveld, maar dit kan door vaker doen en veel vertrouwen vast makkelijk komen.

Tijdens die eerste momenten kwam ze er ook achter dat ze door het schermpje van mastermind kon kijken. Een spelletje waarbij je pinnetjes neer moet zetten in een bepaalde volgorde. De ander moet dan raden wat de kleuren zijn en in welke volgorde. Ze kon het, ze voelde het, wist het, in welke volgorde de pinnetjes stonden! Ik had de grootste pret, wat een wereld! Wat een genot.

Genieten

Ondertussen doe ik mijn bril vaak op, het is ook gewoon heel prettig om met andere zintuigen bezig te zijn. Doordat ik met mijn kinderen omgeven ben, is het ook niet zo serieus, we lachen veel en genieten. Dit is toch waar het leven omdraait, genieten!